Kulinarne tradycje

się na samodzielne wędzenie. Nic tak pięknie nie pachnie jak samodzielnie przygotowane wędliny i kiełbasy. Nie zawierają one chemicznych dodatków oraz znacząco różnią się smakiem od tych kupnych. Nic więc dziwnego, że rozwiązanie

Kulinarne tradycje Wędzenie to tradycyjna metoda konserwacji potraw. Szukasz producenta wędzarni?

Samodzielne wędzenie w pigułce

Coraz więcej osób posiadających ogródki działkowe lub przydomowe decyduje się na samodzielne wędzenie. Nic tak pięknie nie pachnie jak samodzielnie przygotowane wędliny i kiełbasy. Nie zawierają one chemicznych dodatków oraz znacząco różnią się smakiem od tych kupnych. Nic więc dziwnego, że rozwiązanie to znajduje coraz więcej zwolenników. Wystarczy kawałek ogródka w którym zmieścimy prostą do stworzenia konstrukcję wędzarni i dobre chęci. Po jej wykonaniu należy zapoznać się z przepisami na różnego rodzaju wyroby wraz z informacjami o tym, jakie drewno należy do nich dobrać. To właśnie odpowiedni rodzaj drzewa gwarantuje wyjątkowy smak, zapach i kolor wędlin.


Podstawy wędzenia

Samodzielne wędzenie jest w Polsce coraz bardziej popularne. Wszelkiego rodzaju wędzarnie rosną jak grzyby po deszczu na działkach i w przydomowych ogródkach. Każdy kto spróbował domowych wyrobów wie, że jest to gra warta świeczki. Niezapomniany smak i aromat zachęcają do samodzielnego wędzenia, które jest prostsze niż może się nam wydawać. Najważniejsze jest stworzenie odpowiedniej konstrukcji z miejscem na palenisko oraz miejscem do wieszania wędzonek. Następnie powinniśmy dobrać odpowiedni rodzaj drzewa w zależności od tego, czy chcemy wędzić ryby, drób, wieprzowinę lub wołowinę. Drewno powinno suszyć się przez minimum trzy miesiące, zanim zostanie użyte do wędzenia.


O wędlinach:

Wędliny ? przetwory mięsne z surowca rozdrobnionego w naturalnej lub sztucznej osłonce. Wędzonkami są przetwory mięsne wykonane z jednego kawałka mięsa peklowanego (szynka, baleron, boczek, polędwica).

Wędliny i wędzonki dzielą się na:

trwałe, które mogą być przechowywane do 6 miesięcy: wędzonki mocno wędzone, suche kiełbasy, kiełbasy surowe "typu salami";
półtrwałe (średnio rozdrobione), przechowywane do 1 miesiąca w temp 4-6 °C: wędzonki słabo wędzone;

nietrwałe (drobno rozdrobnione), przechowywane w temperaturze 6 °C do kilku dni, zawartość wody może dochodzić w nich do 45%: parówki, wyroby wysoko wydajne.
Do wyrobów wędlin stosuje się odpowiednie surowce: mięso wieprzowe, mięso wołowe, przyprawy, dodatki funkcjonalne, w tym białko sojowe, karagen, błonniki i mieszanki peklujące. Najpierw przeprowadza się peklowanie, następnie rozdrabnianie mięsa w wilku i kutrze, potem mieszanie wędlin: napełnianie osłonek, osadzanie i wędzenie. Później następuje obróbka termiczna: tyndalizacja, pasteryzacja i sterylizacja, po nim ma miejsce obróbka termiczna z udziałem tłuszczu: smażenie, duszenie oraz blanszowanie; na końcu konfekcjonowanie.

Do wyrobu wędlin mięso rozdrobnione na wilku oraz farsz z kutra jest łączony w mieszałce. Podczas mieszania uzyskuje się masę mięsną, jednolitą pod względem spójności, koloru, smaku. Wędliny bez farszu z kutra przygotowywane są wyłączne na mieszałce. Łączą się tu mięso rozdrobnione na wilku, przyprawy oraz wodę.



Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C4%99dliny