Samochód na łasce mechanika - można inaczej?

jemy samochód do mechanika, czasem staramy się działać samodzielnie, jednak w konkretnych sytuacjach zawsze warto dobierać odpowiednie metody, które zapewnią nam to, że wszystko przebiegnie bez komplikacji. Jeśli pojawia się konie

Samochód na łasce mechanika - można inaczej?

Czy można samodzielnie wymieniać części w samochodzie?

Jeśli nasz samochód się popsuje, konieczna oczywiście będzie naprawa, a przeprowadzić możemy ją na wiele sposobów. Czasem oddajemy samochód do mechanika, czasem staramy się działać samodzielnie, jednak w konkretnych sytuacjach zawsze warto dobierać odpowiednie metody, które zapewnią nam to, że wszystko przebiegnie bez komplikacji. Jeśli pojawia się konieczność, by wymienić jakąś część, trzeba będzie zastanowić się jak najlepiej to zrobić. Zdecydowanie nie warto wielu z nich wymieniać samodzielnie, ponieważ często potrzeba do tego specjalistycznych sprzętów, których przecież w domu nie posiadamy. Aby nasz samochód szybko odzyskał sprawność, powinniśmy dane części wymieniać w warsztacie, dzięki czemu zyskamy pewność, że nie pojawi się żaden kłopot.


Wikipedia o wycieraczkach

Wycieraczka ? element wyposażenia samochodu albo innego pojazdu wyposażonego w przednią szybę (tramwaj, autobus, trolejbus, lokomotywa, pociąg, samolot, a także statek, prom, barka, koparka, ładowarka, kombajn albo ciągnik rolniczy), mający za zadanie ścieranie z niej deszczu, mżawki, gradu, śniegu i błota podczas jazdy.

Pierwsze projekty pojawiły się na początku XX wieku, w 1903 patent został przyznany Mary Anderson (wynalazczyni) oraz Irlandczykowi Jamesowi Henry'emu Apjohnowi, a także w 1911 kapitanowi Gladstone'owi Adamsowi.

Jedną z osób, którym przypisuje się ten wynalazek, był Polak, Józef Hofmann (1876?1957), którego pomysł wdrożony został do seryjnej produkcji w fabryce Forda.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wycieraczka


Wytwarzanie i rodzaje benzyny

Benzynę produkuje się w wyniku rektyfikacji ropy naftowej. Jej skład jest zależny od wyjściowego składu ropy i warunków rektyfikacji.

W celu poprawy własności benzyny jako paliwa do silników dodaje się niewielkie ilości (poniżej 1%) wybranych związków chemicznych, nazywanych środkami przeciwstukowymi. Od lat 30. XX w. do połowy lat 80. najczęściej dodawanym w tym celu związkiem był tetraetyloołów, a utworzone w ten sposób paliwo nazywa się etyliną. Jego spalanie powodowało jednak emisję do środowiska silnie toksycznych i rakotwórczych związków ołowiu. W związku z tym, w połowie lat 80. opracowano nowe rodzaje benzyn ? tzw. benzyny bezołowiowe. Dodaje się do nich węglowodory aromatyczne, eterów z grupami aromatycznymi oraz MMT. Poprawia to skutecznie liczbę oktanową, ale związki te nie spalają się całkowicie w komorze silnika i dlatego muszą być "dopalane" na katalizatorach platynowych umieszczanych w układzie wydechowym samochodów.

Benzyna jest też stosowana jako rozpuszczalnik. W handlu jako rozpuszczalnik występuje ona w dwóch rodzajach:

Benzyna ekstrakcyjna ? jest to benzyna lekka (zawierająca węglowodory o liczbie atomów węgla od 5 do 7), którą odrzuca się w procesie otrzymywania benzyny paliwowej, ze względu na zbyt niską temperaturę wrzenia. Oczyszcza się ją przez płukanie (ekstrakcję) z wodą i stąd pochodzi jej nazwa.
Benzyna lakowa ? jest to benzyna ciężka (zawierająca węglowodory o liczbie atomów węgla od 10 do 15?16), którą odrzuca się w procesie otrzymywania benzyny paliwowej ze względu na zbyt wysoką temperaturę wrzenia. Nazwa ta pochodzi od tego, że jest stosowana jako rozcieńczalnik do lakierów (także farb i innych wyrobów ftalowych i olejnych, bitumicznych oraz pokostów); nie ma nic wspólnego natomiast z produkcją laku do pieczęci, który jest mieszaniną naturalnych pochodnych przemysłu drzewnego (m.in. terpentyny, kalafonii), dodatków mineralnych (kreda itp.) i barwników.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Benzyna